Drugs achter het gordijn - Maartje Krul

Het leek in het gezin van Maartje Krul allemaal best redelijk te gaan. Behalve dan met haar jongste zoon Lucas, een puber waar ze haar handen vol aan had. Hij blowde, spijbelde, zwierf op straat en loog over alles. Ze hoopte dat dat bij de leeftijd hoorde en dat het vanzelf over zou gaan. Maar op een gegeven moment kon ze er niet meer omheen: hij was ernstig verslaafd.

Toen volgde de moeizame weg naar hulp. In het dorp waar ze woonde waren meerdere jongeren afhankelijk van verdovende middelen. Voor het wijkcentrum werd zelfs gedeald. Maartje probeerde steun te krijgen bij andere ouders, maar het lukte niet. Ze keken weg of bagatelliseerden het probleem. Ook de hulpverlening schoot tekort. Zo bleef ze steeds doormodderen. Tot er een hulpverlener in beeld kwam die haar vroeg ook naar haar eigen rol te kijken. Hield ze zijn verslaving niet mede in stand door hem steeds maar weer op te rapen en nieuwe kansen te geven? Dit kwam keihard binnen, ze had zo haar best gedaan, hoe kon dit dan haar schuld zijn? Toch hielp het wel om vanuit een ander perspectief naar haar rol als moeder te kijken. Ze leerde, dat er pas zicht op verandering is als een patroon wordt doorbroken.

De gedachte om een boek over haar ervaringen met haar verslaafde zoon borrelde in 2009 bij Maartje Krul op. In dat jaar nam zij contact met mij op met de vraag of ik haar daarbij kon begeleiden. Nadat we samen de eerste contouren van het boek hadden uitgezet en de eerste fragmenten waren geschreven, kwam Maartje’s leven in zwaar weer terecht. Haar schrijfplannen werden opzij gelegd totdat ze in 2020 weer contact met mij opnam. ‘Mijn leven is veranderd maar het boek laat mij niet los, ook niet nu het lange tijd onaangeroerd in de kast heeft gelegen. Samen pakten we de draad weer op met als resultaat dat het boek in 2024 is verschenen bij uitgeverij Elikser.
Het boek is hier te bestellen.