Even een kritische vraag aan jou. Hoe serieus neem jij jezelf als schrijver? Durf jij je ambitie als auteur prioriteit te geven? Tijd te blokkeren in je agenda? Je schrijfactiviteiten vóór je baan, het huishouden, vrienden en familie te laten gaan?
Laatst sprak ik met iemand die heel graag een boek wilde schrijven. Maar het kwám er steeds maar niet van. Toen ik haar vroeg wat haar tegenhield zei ze: ‘Gebrek aan tijd. En er komt steeds weer iets tussen. Als ik dan eindelijk een keer wil gaan zitten om te gaan schrijven, dan is er iets in het huishouden, met de kinderen of met familie dat aandacht vraagt.’
‘Hoe doe je dat dan als je van je opdrachtgever een spoedklus krijgt?’ vroeg ik haar.
‘Ja, dan schuif ik alles opzij en dan máák ik tijd,’ antwoordde ze.
Tijd heb je niet, tijd máák je, zei mijn moeder altijd. Gebrek aan tijd is dan ook zelden de werkelijke reden waarom je niet aan schrijven toekomt. De werkelijke reden is vaak dat je er geen prioriteit aan durft te geven. Omdat je niet weet wat het resultaat van je inspanningen zullen zijn, bijvoorbeeld. Of je wel kunt schrijven. Of mensen je boek wel zullen gaan lezen. Of het wel zín heeft wat je aan het doen bent.
Dus laat je je afleiden door andere zaken die op dat moment zinniger lijken. Het huishouden. De kinderen. Vrienden en familie.
Ontzettend jammer, want zo zul je nooit weten óf je kunt schrijven en of je een boek kunt produceren dat waardevol voor anderen is.
Het is alsof je voor je verjaardag een stekje van een plant cadeau krijgt en besluit om het geen water te geven omdat je éérst zeker wil weten of er wel mooie bloemen uit zullen komen.
Is het niet mooier om andersom te redeneren? Je krijgt een stekje van een plant cadeau en bent nieuwsgierig naar de bloemen die eraan zullen komen. Daarom besluit je het te gaan verzorgen: je geeft het water, voedsel en zonlicht. Ondertussen kijk je naar wat er ontstaat. Welke kleur hebben de bloemen, hoe zien ze eruit, hoe ruiken ze? Misschien valt het mee, misschien valt het tegen en misschien is het alleen maar anders dan je had verwacht. Het belangrijkste is dat je iets wat je heel graag hebt willen doen of heel graag wil ontdekken prioriteit hebt gegeven.
Het schrijven van een boek begint ook op die manier. Je neemt jezelf serieus als auteur en geeft prioriteit aan je schrijfambities. Je investeert tijd, inspanning en energie en ondertussen kijk je naar wat er ontstaat. Soms zul je blij verrast zijn, soms valt het tegen en die twee gemoedstoestanden wisselen elkaar continue af. Wat het resultaat zal zijn is niet altijd te voorspellen, maar één ding is zeker: je hebt geïnvesteerd in dat wat voor jou belangrijk is.
Wil jij ook investeren in je schrijfambities? Vraag dan een Wegwijsgesprek aan.
Lees of bekijk ook:
Waarom het eng is een boek te schrijven...
5 tips om met een writersblock om te gaan
Een boek schrijven: waarom de eerste stap het moeilijkst is
Waarom een boek een zwaai geeft aan het ondernemerschap
Reactie
Hansje van Etten