Iedereen die schrijft heeft er weleens last van, een schrijversblokkade. De ochtend is al om en nog staat er niks op papier.
Best vreemd. Je weet ongeveer wat je wilt schrijven en toch lukt het niet.
Zoiets heb ik nou nooit met koken.
Dat ik, starend naar een stel lege pannen, denk: zal ik nou uien of paprika’s gaan snijden? Waar zal ik beginnen? Of dat ik na twintig minuten de inhoud van de pan wegkieper omdat het toch niets wordt.
Maar met een tekst overkomt het me regelmatig dat ik simpelweg niet weet hoe ik moet beginnen. Of honderd keer aan een alinea begin en weer delete.
John Irving schreef daar in het boek ‘The world according to Garp’ een rake tekst over:
“If you are careful, if you use good ingredients, and you don't take any shortcuts, then you can usually cook something very good. Sometimes it is the only worthwhile product you can salvage from a day; what you make to eat. With writing, I find, you can have all the right ingredients, give plenty of time and care, and still get nothing. Also true of love. Cooking, therefore, can keep a person who tries hard sane.”
En zo is het. Vol overgave neem je alle tijd, en dan nog niks op papier krijgen. Maar wat is dan het verschil tussen schrijven en koken? Waarom leidt inspanning bij het één altijd tot resultaat en bij het andere zo vaak niet?
Het verschil zit hem in onze hersenen. Schrijven is een creatief proces, dat wil zeggen: scheppend. Wanneer je creatief bezig bent creëer je iets wat nog niet bestaat, iets nieuws dus. Om dat te kunnen doen ga je buiten de gebaande paden en leg je ongebruikelijke verbanden. Je moet een beroep doen op je verbeeldingskracht: je probeert je een voorstelling te maken van wat er niet is. Dat is iets anders dan de instructies van een recept volgen.
Logisch redeneren of beargumenteren helpt daarbij niet. Wat je nodig hebt is je intuïtie, je creatieve brein en die werkt het beste als je hem een beetje met rust laat. Dat is ook de reden waarom de beste ideeën je invallen als je onder de douche staat. Of staat te stofzuigen.
Maar ja, je hebt een deadline. Of je wilt dat hoofdstuk nu echt eens afronden. Wat doe je dan?
Ik geef je vijf tips die je op weg helpen:
Hang dit lijstje aan de muur. En blokkeer je op enig moment tijdens het schrijven, lees het dan nog eens door. Ten eerste weet je weer waardoor het komt, ten tweede weet je wat je te doen staat.
Lees of bekijk ook:
Waarom het eng is een boek te schrijven...
Schrijfdiscipline
Mijn autobiografie? Die leest toch niemand! Of wel soms?
Beter één vogel op je arm dan……
Reactie
Grietje Damming